“Brief van Marie Thérèsa, geschreven aan haar drie kinderen Els, Paul en Hettie vlak voor en vlak na de bevrijding in München. Vermoedelijk is de brief nooit verstuurd en is de brief mee genomen naar huis. Het karakter van de brief veranderd van een afscheidsbrief aan de kinderen naar (dagboek) aantekeningen over de laatste dag voor, en de eerste dagen na de bevrijding van het kamp door het Amerikaanse leger.” Aldus het voorwoord van de kleindochter Karen Polak die de brief uitgetypt heeft.
Een ontroerende brief. Men merkt dat de schrijfster niet de tot de jongeren hoorde. De berichten van de jongere vrouwen zijn met uitzondering van Kiky Heinsius doorgaans wat fors geschreven. Rie Polak-Mair was van 1896. Karen Polak duidt enkele vergisinningen aan zoals: Kissingen moet Giesing en Afga moet Agfa zijn. M.T.Polak-Mair is eind april 1945 in München gebleven en is niet meegegaan op de evacuatie mars in richting Oostenrijk. Aangrijpend is haar optimisme wat betreft het lot van haar man. Uit de van haar ingevulde vragenlijst blijkt dat ze eind 1945 nog niet wist dat haar man in de buurt van Auschwitz was omgekomen. Ze liet zich begin 1945 noch wijsmaken dat het in kampen met overwegend joodse gevangenen niet zo erg was. In het in de brief genoemde kamp Mühldorf zijn bijna de helft van de gevangenen omgekomen.